De geschiedenis van trouwringen
Deze maand willen we het hebben over de liefde. En dan in het bijzonder over een uiting van de liefde die te maken heeft met ons vakgebied,
namelijk; sieraden! Jazeker, we gaan het hebben over trouwringen en we gaan de diepte in, te beginnen met de geschiedenis van de trouwring.
Wist jij dat het dragen van ringen al bekend was bij de Neanderthalers? Uiteraard zagen de ringen van toen er heel anders uit dan de ringen van nu: ze werden gemaakt van natuurlijke materialen, zoals haar. Daarin werd een zogenoemde “liefdesknoop” geweven. Deze ringen werden uitgewisseld met degene met wie zij hun leven en liefde wilden delen. Een ring hoefde niet per se om een vinger gedragen te worden, maar kon bijv. ook om de pols of de enkel gedragen worden, zolang de ring maar rond van vorm was. Een vrij brede interpretatie van het begrip ring, wat wij natuurlijk al snel associëren met het sieraad dat we puur en alleen om onze vingers dragen, maar het idee van de trouwring was geboren! De ronde vorm, die symbool staat voor de eeuwigheid (omdat een ring geen begin of einde heeft) is gebleven, maar het materiaal gebruik is wel behoorlijk verandert. Gelukkig maar, want een ring gemaakt van haar van je partner om je vinger dragen is toch wel een beetje een gek idee.
In Egypte werd de basis gelegd voor de traditionele trouwringen zoals wij deze kennen: voordat er sprake was van muntgeld, werd metaal ook tot ringen verwerkt, waarmee handel kon worden gedreven. Daarnaast werden deze muntringen ook in sieraden verwerkt. Bij een huwelijk kreeg een Egyptische vrouw een munt-ring om de linker ringvinger geschoven, ten teken dat zij aanspraak kon maken op de helft van de bezittingen van de man. Door de linker ringvinger zou, zo dacht men vroeger, een ader lopen: de vena amoris (de ader van de liefde), die in rechtstreekse verbinding met het hart zou staan. Daarmee werd het dragen van een trouwring ook een meer romantische aangelegenheid. Voordat het gebruik van metalen normaal werd, werd er gebruik gemaakt van materialen als bot, leer, hennep en ivoor. Deze ringen werden gedeeltelijk ook gedragen als teken van vriendschap en trouw en het waren de Romeinen die de traditie nog verder specificeerden.
De Romeinen zagen een trouwring vooral als een handelsovereenkomst: de vrouw werd een economisch bezit van de man, vanaf het moment dat zij de ring accepteerde. De vrouw had vanaf dat moment recht op de helft van het fortuin van de man. Alsnog niet echt romantisch, maar het komt al meer in de buurt van hoe wij de trouwringen gebruiken. Ook het dragen van de ring om de linker ringvinger werd overgenomen van de Egyptenaren. Bovendien werd de man in kwestie op deze manier ontmoedigt om zich in te laten met andere vrouwen (daarmee was het dus ook een soort verzekering voor de vrouw). De romantiek was dus alsnog ver te zoeken bij deze overeenkomst, maar alles wat er omheen zit was dus in de Romeinse tijd al bedacht en ingevoerd. Behoorlijk indrukwekkend wanneer je bedenkt dat het Romeinse rijk minder dan 500 jaar na Christus ten val kwam. Het functionele gebruik van de trouwring is dus al meer dan 1500 jaar een feit!
Doorheen die 1500 jaar zijn er natuurlijk veel dingen verandert. Metalen zijn aanzienlijk toegankelijker geworden en de maatschappij in het algemeen is meer gaan doen met de liefde. Niet zo gek ook als je bedenkt dat er vroeger aanzienlijk meer conflict was en de wereld in het algemeen dus een stuk harder was. Toch zien we de trouwring tegenwoordig vooral als een symbool van de liefde die partners delen.
Overigens duurde het in Nederland nog tot aan de Tweede Wereldoorlog voordat niet alleen vrouwen, maar ook mannen een trouwring gingen dragen. Mannen die naar het front gingen of om een andere reden gescheiden werden van hun vrouw voor langere tijd, hadden reden om aan te nemen dat zij hun vrouwen wellicht niet zouden terugzien. Daarom begonnen ze trouwringen te dragen, om zo hun grote liefde bij zich te dragen. Tegenwoordig is het gebruik van het dragen van een (trouw)ring in de Westerse wereld eerder regel dan uitzondering. Wij zien het uitwisselen van ringen als een blijk van liefde, genegenheid, waardering en respect.
Tegenwoordig zijn er trouwringen in allerlei soorten en maten. En ook in verschillende prijsklassen, afhankelijk van de gebruikte materialen. Veelgebruikte materialen zijn o.a.: goud, zilver, edelstaal, carbon, titanium, platina, enz. eventueel in combinatie met elkaar of met edelstenen of andere materialen. Hierdoor heeft iedere ring zijn eigen, unieke uitstraling, wat ook wel zo praktisch is aangezien het gaat om een symbolisering van ieders unieke liefde. Wat ook voor veel mensen uniek is, is de maatvoering van de ring! En omdat het laatste dat je wil dat ongemakkelijk moment voor het altaar is, waarbij je probeert de ring om de vinger van je verloofde te schuiven en het maar niet wil lukken omdat de ring te klein is, sluiten we dit stuk af met een paar handige tips om de juiste ringmaat voor jouw vinger en die van je verloofde te bepalen.
Eén van de handigste en meest betrouwbare tips is om een ring die je al hebt en die fijn zit, op te meten zodat je de diameter van de ring weet. De diameter kun je het gemakkelijkst vaststellen door de ring op een liniaal te leggen. Vervolgens meet je de lengte van de linker binnenkant tot aan de rechter binnenkant. Nadat je dit hebt gedaan weet je de diameter en kun je de gewenste trouwring gemakkelijk in de juiste maat bestellen.
Een andere manier (vooral handig voor diegenen die nog geen fijn passende ring hebben) is door een touwtje om je vinger te leggen. Daar waar de draadjes elkaar raken, zet je een streepje met een pen. Nu meet je de lengte van het touwtje, tot aan het streepje. Dit aantal mm is jouw Europese ringmaat. Bijvoorbeeld wanneer je touwtje 54 mm is, hoort hier een diameter bij van 17,2. Hiervoor hebben wij een handige tabel op onze webshop, die je hier kunt vinden.
Verder is het goed om op de breedte van de beoogde trouwring te letten. Een bredere ring kan tenslotte minder bewegen, waardoor deze al snel als knellend ervaren kan worden. Heb je bijvoorbeeld een hele slanke ring die prettig zit, dan kan het zo zijn dat (als je een bredere trouwring op het oog hebt) je de trouwring toch in een iets grotere maat moet bestellen. Een handige vuistregel hiervoor is om naar boven af te ronden bij de ringmaat. Heeft u, na het checken, bijvoorbeeld een ringmaat van 17,2 en de ring is in 17,0 en 17,5 te bestellen, dan is het aan te raden om voor de ring met ringmaat 17,5 te kiezen. Bij een zeer smalle ring is dit juist andersom en kun je het beste kiezen voor de ring met ringmaat 17,0.
Natuurlijk kun je ook gratis een ringmaat-bepaler bestellen of een ringenbos kopen. Met één van deze twee hulpmiddelen wordt het heel gemakkelijk om de juiste ringmaat te bepalen en kan er niet veel meer misgaan. Aan jou de keus!
Er komt nogal wat bij kijken, maar het gaat dan ook om een sieraad dat je (als het goed is) de rest van je leven draagt. Dus neem de tijd, kies de juiste ring in de juiste ringmaat en zet deze traditie, die inmiddels alweer bijna 2000 jaar oud is, voort op jouw eigen unieke manier.